Opis: Poule des doods: Reżyseria: Astrid Bussink. Gdy na pogrzebie nie będzie nikogo bliskiego, znany poeta recytuje napisany na zamówienie wiersz. Co pisać dla kogoś, kogo nikt już nie zna? Tylko w Amsterdamie rocznie umiera średnio piętnaście osób, których pogrzeb odbędzie się bez opieki. Niezależnie od tego, czy będą to osoby bezimienne, czy osoby noszące imię, ale łączy je jedno: na ich pochówku lub kremacji nie będzie żadnych przyjaciół ani rodziny. Pod przewodnictwem poety F. Starika grupa holenderskich poetów, wśród nich Menno Wigman i Maria Barnas, zjednoczyła się w Sadzawce Śmierci. Towarzyszą samotnemu zmarłemu do grobu poprzez specjalnie napisany na tę okazję wiersz.